In Zuid-Korea zijn er twee soorten judo. Er is het wedstrijdjudo wat wij ook kennen. Met de IJF en de daaraan verbonden Korea Judo Association (KJA) die op internationaal niveau heel wat medailles binnenhaalt.
Maar de Republiek van Korea erkent nog een andere vorm. Men noemt het op zijn Koreaans ook wel Yodo (유도) en vreemd genoeg wilde men na de Tweede Wereldoorlog dit oorspronkelijke judo behouden.
Wat was er aan de hand? Tijdens de Japanse bezetting van Korea (1910-1945) introduceerde men het Kodokan judo van Jigoro Kano in dat land, als systeem van lichamelijke opvoeding en ook militair gebruik. Dat kennen we uit de judogeschiedenis, en Kano zelf kwam in het nabijgelegen Korea zijn judo promoten.
Na de nederlaag van de Japanners, werd de Kodokan gesloten en na enige tijd heropend onder leiding van Kyuzo Mifune, maar onder Amerikaans bewind. Dat wilde zeggen: judo mocht geen nationaal systeem meer worden met opvoedkundige of militaire doelen. Het mocht alleen een 'ongevaarlijke' sport zijn, met dus ook wedstrijden. Op zijn Amerikaans. Het Kodokan judo van na 1946 is dus volgens de kenners nog slechts een slap aftreksel van het echte, oorspronkelijke judo. Het erfgoed van het judo is daarna feitelijk overgenomen door de IJF wat weer een offspring was van de Europese judokoepel. Dat laatste was een voordeel, want in Europa werd het judo bewaard en geleerd door Japanse sensei van voor de oorlog, en dus bleef er meer bewaard dan als de Amerikanen hun zin hadden gekregen. Wellicht dat de Kodokan zich mede daarom zo gewillig schikt naar de IJF en op zichzelf als een tijger zonder tanden is in de judo wereld.
Ofschoon Korea na de Japanse bezetting eigenlijk niets meer moest hebben van alles wat Japans was, zag men in het judo/yudo toch wel iets goeds. Waarschijnlijk omdat met name het worpenarsenaal van Kano goed aansloot bij de Ssirreum-technieken, Korea's oudste vechtsport, een soort worstelen. Enkele technieken van ssireum (die in het oorspronkelijke judo niet
aanwezig waren) werden aan het yudo toegevoegd. Yudo kent dan ook meer worpen dan judo, en sowieso heeft men in Korea alles op zijn Koreaans, incl, de taal en de terminologie. Dat maakt dat judoka uit het westen niet gemakkelijk in Korea trainen, tenzij ze de taal kennen.
In feite is het moderne judo in Korea (de Korea Judo Association (KJA) één vorm. De regering erkent als tweede organisatie ook de Republic of Korea Yudo Association (ROKYA) welke dus géén sport wil zijn, maar een pure 'martial art'. Het is niet zomaar mogelijk om tussen de twee 'judo's' te wisselen. Want omdat de principes anders zijn, ofschoon vergelijkbaar, erkent men niet automatisch de behaalde graad van de één bij de ander.
Dit 'oorspronkelijke', voor-oorlogse Koreaans judo, is echter niet beschikbaar voor de export. In de VS zijn er uiteraard kleine associaties die deze martial art hebben geïmporteerd, zoals er ook meer Hapkido in de VS is dan bij ons. Taekwondo is nog de bekendste Koreaanse martial art in onze streken. Het Koreaans Yudo is dus in feite alleen voor Koreanen. Tsja... wij zullen er in onze landen zelf iets van moeten maken om het judo oorspronkelijker, en minder wedstrijdgericht te houden.
Als ik bovenstaand filmpje bekijk, kan ik overigens alleen aan het gebruik van een aantal niet (meer) IJF-goedgekeurde technieken zien dat het om een 'ander' judo zou gaan, hoor. Verder is het randori-werk zeker niet 'liever' dan ons judo, integendeel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten