Groot en zwaar belangrijk?

Op Facebook las ik laatst een spreuk: "Als groot en zwaar belangrijk waren, was de olifant de koning van de jungle"

Het is waar, en we weten dat ook. Wie niet sterk is, moet slim zijn, zegt het spreekwoord, en desondanks is judo een 'gewichtssport'. Een kilootje meer of minder maakt het verschil... zegt men.

Isao Okano pleit al jaren voor het herinvoeren van de open gewichtsklasse en hij weet waar hij over praat. Hij is tegen dat gedoe om de grammen, omdat hij weet en beleeft dat judo gaat om techniek en slimheid, het juiste gevoel en niet het gelijke gewicht. Judo is geen gewichtheffen maar energie-gebruik en balansverstoring, en voordeel pakken van een eventueel grotere zwaartekracht van de partner. 

In de jungle zien we dat de olifant het niet zomaar redt tegenover de veel slimmere en lenigere hyena's (zie de foto). Ik ben zelf redelijk log en zwaar, en ook ik red het op de mat niet tegen een veel lichtere, soepelere en vaak veel jongere medejudoka die mijn gewicht en traagheid tegen me weet te gebruiken. Als ik wordt geworpen, kan ik als een olifant neergaan, en zeker bij bepaalde technieken is een jonge judoka soms verbaasd dat hij mij zo hard kan werpen. Tsja. Een paar weken geleden zag ik een klein joch van 14 met een oranje band een veel oudere en grote/zwaardere judoka herhaaldelijk als een veertje gooien. Een kop verschil, zeker 20 kilo minder en een veel lagere band. Een mooi gezicht. Het liet mij weer zien dat de koning op de mat de slimste is.