Albert Einstein was een briljant natuurkundige, maar ook een wijs mens. Hij kon zijn wetenschap ook toepassen op het alledaagse leven. Onderstaand citaat is ook wat voor judoka, al gaat het over onze andere nationale hobby: fietsen.
Haha dit is een stelling waarvoor je geen groot natuurkundige hoeft te zijn om de logica van de redenering te kunnen volgen. Elke fietser weet dat je als je stil gaat staan een 'steunpootje' nodig hebt, een voet op de grond of ergens tegenaan leunen. Anders is het ukemi nemen want de smalle bandjes houden het geheel niet overeind. Maar wat wel vreemd lijkt, is dat die bandjes je wel uren overeind kunnen houden als je snelheid maakt. Een kind dat de eerste meters gaat fietsen op twee wielen verwondert zich daar nog over, maar wij vinden het maar heel gewoon. Waarom valt de fietser niet om tijdens het rijden? Gelden de wetten van de zwaartekracht niet meer dan? Wat is de 'kunst' van het fietsen?
De kunst is: balansherstel. In de beweging van de fietser gebruikt de mens een heel subtiel samenspel van spieren en het evenwichtsorgaan, en beweegt hij zodanig dat hij steeds zijn balans corrigeert tijdens het voortgaan. De voeten maken de draaibeweging, maar boven de 'hara' (zeg maar zijn achterste op het zadel) beweegt het lichaam in alle richtingen van balans of balansverstoring zoals we die in het judo kennen om niet om te vallen. Automatische correctie.
Op de mat doet een judoka hetzelfde. Als hij stil staat, is hij weerloos tegenover de krachten der natuur die op hem inwerken, als de partner iets doet. Een judoka die niet beweegt, wordt geworpen door een kind van zeven. Zelfs de kleinste spieren in de voet zijn in stilstand continu bezig om niet te vallen. Probeer maar eens te blijven staan met een gebroken grote of kleine teen en je weet hoe waar het is. Zelfs iemand die ogenschijnlijk doodstil staat, beweegt. Maar wat is het geheim van de judoka die soms enorme krachten van zijn partner te verduren heeft? Bewegen... stappen met de voeten en meteen balans herstellen. Maar ook, net als de fietser, het bewegen boven de 'hara', het bovenlichaam. Als een eenheid van het hele lijf... Blijven bewegen is de kunst van balans.
Zoals Jigoro Kano het judo van toepassing vond op het hele leven, zo is ook Einstein er van overtuigd dat beweging het hele leven balans geeft. Jazeker. Ook de geest moet beweeglijk zijn, en mee-bewegen met de 'energie-impulsen' die de mens krijgt. Zijn mentale balans hangt er volledig van af hoe soepel hij kan meebewegen in zijn denken en voelen. Wie star in zijn geest is, valt veel sneller om. Is snel van zijn stuk, zeg maar: uit zijn evenwicht. Judo kan een interessante leerschool zijn om in het alledaagse bestaan overeind te blijven, zeker bij 'tegenwind'. Ja, en voor alle niet-judoka kan het fietsen hetzelfde gevoel van souplesse bereiken, daar heeft meneer Einstein gelijk in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten