zondag 27 september 2015

Oikomi 追込

Oikomi 追込 is een begrip wat we bij judo veel doen maar weinig zo benoemen.

Letterlijk vertaald is het 'een eindsprintje' maar oikomu (追込む) komt als werkwoord meer in de richting van wat de judoka doet: "opjagen, in de hoek drijven, in een richting dwingen."
  • Oi 追 = dwingen, jagen, pushen 
  • Komi 込 = "dringen" (een oude bekende: normaal in woorden als bijv.  osaekomi vooral 'bijeenhouden').
Wat doet een judoka die oikomi toepast bij zijn technieken? Hij drijft zijn uke naar achteren. Dat kan op allerlei manieren, maar meestal is het een combinatie van armen die duwen, en snel voetenwerk. Dat laatste is van belang, want uke moet door het oikomi-gebeuren het gevoel krijgen dat er een beenworp aankomt, zodat hij zijn voeten iets verder naar achteren zet. Dat doet hij ook als hij weerstand gaat bieden tegen de duwende armen. Gevolg: hij komt iets naar voren leunen en daarmee lokt tori een prachtige balansverstoring uit voor een voorwaartse techniek. Simpel hè? Ahum.

Het nage no kata begint eigenlijk met een soort oikomi. Uke valt aan en probeert tori wat op te drijven. Alleen neemt tori dan over en laat uke 'struikelen' over zijn eigen pushen... uki otoshi. Maar maak die techniek maar eens als uke niet naar voren blijft bewegen, maar terugstapt!

Tokio Hirano kent in zijn boekje over Tai Otoshi (blz. 31) drie varianten van oikomi tai otoshi:
  • Beurtelings met rechter en linkervoet gekruist voorwaarts stappen;
  • Tori achtervolgt uke terwijl hij hem voor zich wegduwt;
  • Aanvallen met harai tsuri komi ashi links, rechts, enz. 
Afhankelijk van hoe ver uke zich laat opdrijven, komt Hirano dan in met rechtse tai otoshi.

Verder kom je dit op het internet alleen tegen bij de succesvolle wedstrijdtechniek uchi mata. Wat ik wel snap, omdat een effectieve uchi mata (net als in nage no kata) zeer afhankelijk is van de voorbereidende stappen en bewegingen van tori. Die voldoende balansverstoring moet genereren om uke met opzwaaiend been te laten vliegen. Zo niet, is het alleen een harde trap tussen de benen maar geen val van uke.

Oikomi is aldus een zeer slimme en beweeglijke manier om een balansverstoring in te leiden. En eigenlijk doen judoka dat op de mat heel veel. Opdrijven. Zo bewegen dat uke in de verdediging schiet en zó komt te staan dat hij uit balans gaat. Het is aardig als dat 'beestje' ook een Japanse naam blijkt te hebben.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten