東京タワー ofwel Tokyo's Eiffeltoren

Tokyo Tower (東京タワー) is sinds 1958 het symbool van herwonnen zelfbewustzijn van Japan. Het is uiteraard een kopie van en net ietsjepietsje hoger dan de Eiffel Toren, en in de nationale Japanse kleuren geschilderd. Ik kwam er bijna langs met de trein dus vooruit maar. Voor 900 yen kun je je geen buil vallen en in tegenstelling tot de echte toren op de Champ de Mars in Parijs, stonden er geen lange rijen voor de lift. Dus maar even binnen een minuut op 150 meter hoogte over Tokyo uitkijken. WoW. Wat ik me nog niet zo realiseerde is dus waar: Tokyo is vergeven van de wolkenkrabbers, je moet maar durven in seismisch onrustig gebied. Waar je ook kijkt, alleen maar torens en torens en torens. Enorm, hoe groot kan de tegenstelling zijn tussen de kwetsbare en mooie natuur van de shinyuku Gyoen eerder op de dag en het maakbare, harde staal en beton van deze stad, zoveel kilometers, waarheen je ook kijkt... Het blijft indrukwekkend maar terwijl ik keek, voelde ik ook als niet eerder deze week, dat dit wel het Japan van nu is. Ik kan soms het Japan van het judo idealiseren en de principes hoog willen houden en dat is ook goed. Maar in de alledaagse wereld is Japan in de geest van de Meijikeizer een moderne weg gegaan, hoezeer men die ook kan verbinden met oude tradities. Ik besefte, zo uitkijkend over deze wereldstad, dat wij mensen met onze idealen altijd met onze tijd mee moeten gaan, niet stilstaan, maar vooruit. Bouwen aan een toekomst en dat zo goed mogelijk samen doen. Ondertussen blijft het kleine en religieuze in zo'n stad gewoon bestaan. Voor ik omhoog ging om van het uitzicht te genieten, zag ik de tempel waarover hieronder nog wat. Zo zie je hem van beneden, zo van boven. Maar... Van boven zie je ook wat er achter de tempel verscholen ligt, een begraafplaats. Al die grote projecten van een wereldstad, ach... We zijn maar sterfelijke mensen. Ik dacht ook: daar liggen ze, de mannen met de idealen. Als je er van een afstand naar kijkt, kun je niet anders denken dan: heden ik, morgen wij.

zicht op de tempel en begraafplaats

San'en-zan Zōjō-ji (三縁山増上寺) is de grote boeddhistische tempel in de buurt van de Tokyo tower en aangezien ik daar van het station niet aan voorbij kon gaan, neem ik deze religieuze bezienswaardigheid meteen maar even mee. De tempel werd gesticht door Yūyo Shōsō (酉誉聖聡).