Tokyo (2)

De tweede dag in Tokyo zit er op. Dat wil zeggen, als je de hele dag rondsjouwt en het warm is, heb je 's avonds geen trek meer in nog een attractie in het donker. Je loopt veel, meer dan je denkt. En hoe meer je loopt, hoe meer je ziet, denk ik dan maar. Alles vanuit de metro is snel en efficiënt, en Kano zou weliswaar zeggen dat je je energie ook efficiënt moet gebruiken, maar dat neemt niet weg dat ik ook veel wil zien in een veel te korte tijd. Daarom wat mijmeringen, ook voor degenen die mijn vakantie willen volgen maar die geen judo doen, of gewoon judoka die ook interessant vinden wat ik zo zie en die zich er in kunnen herkennen (of niet natuurlijk als ze al zo vaak in Japan zijn geweest en de verhalen van een enthousiaste nieuweling wel kennen haha).

Dat ordelijke Japan...

Ik schreef op de eerste dag over de ordelijke Japanners. Ik heb inmiddels in de drukke winkelstraten wel ervaren dat het ook soms anders is, al blijft het alles bij elkaar veel rustiger dan drukte in Nederland. En mensen blijven hoffelijker. Als ik per ongeluk op een fietspad loop, word ik niet meteen de huid vol gescholden. Als ik iets niet snap in een winkel of restaurant, word me vriendelijk en met veel buigingen omkleed uitgelegd met handen en voeten wat de bedoeling is. In het verkeer rijdt men links maar netjes. Voorrangsregels worden in acht genomen en men toetert niet. Ook bij verkeerslichten wacht men gewoon keurig. O ja er zullen ook best andere ervaringen bestaan. Maar ik zie het wel zo algemeen, dat ik toch wel denk dat het de volksaard is. Buigen en vriendelijkheid, welgemeend. Ik heb me ook nog nooit zo veilig gevoeld in een wereldstad als hier, ook ' s avonds laat. Deze zomer in Parijs was prachtig maar ik ging als het donker was de straat niet meer op met alle ongure typen. Hier lopen mensen ook midden in de nacht nog gewoon in pak over straat zonder idee dat ze zouden worden beroofd. De zakkenrollerstruc van tegen iemand aan botsen, werkt hier ook niet, denk ik. Mensen botsen niet tegen je aan. 

Rennende mensen zijn er wel. Haast is universeel. Zeker kinderen in schooluniform zie je dat wel doen. Ja, kinderen lopen vaak in uniform! En zijn vreselijk saai geknipt, modieuze kapsels zal wel lastig zijn met dat harde Aziatische haar. Maar rennen om de metro te halen? No way, dat doen we hier niet, sowieso lastig omdat de deuren zowel in de trein als op het perron zitten. Maar haast je maar niet denken ze hier. Iedereen staat doodstil in een rij te wachten. Eten en drinken in de metro? Niet dus. De enige verslaving is het mobieltje...

Wat ik ook nog niet gezien heb, zijn terrasjes. Dat wil zeggen: de terrasjes bij cafe's. Ik liep gisterenavond nog laat door Ueno hier en dan zie je wel bankjes met tafels op de stoep en mensen die eten en luidruchtig zijn. Ik vermoed dat de Aziatische interesse in veel alcohol drinken dan al begonnen is. Maar ja dat gaat anders dan bij ons, en niet de pint op het terras. Naar ik wel eens hoor: meer klemzuipen met rijstewijn.

Eten in je eentje

Eten is sowieso heel verschillend. Je kunt in een echte Japanse sfeer eten, met tatami en lage tafels zoals ik de eerste avond deed. Je kunt voor omgerekend 4 euro een heel gerecht eten, waarvan een nagemaakt model in de etalage of vitrine staat. 

borden met eten in de etalage

Maar ik zie ook wel dat er in Japan veel mensen single zijn. Ze zullen vast wel dingen doen als gezin en ik zie nogal wat mannen die met collega's gaan eten, gewoon allemaal in donker pak. Maar wat ik in ons land niet kende, is single dineren. Ik doe dat noodgedwongen nu zelf ook, maar in Parijs vond ik dat vreselijk, want dat is een gezellige stad, daar site je niet alleen aan tafel. Hier heb je in veel restaurants lange tafels met in het midden een wandje, met daarop de benodigdheden van bestek/stokjes, soja en servetjes. Mensen zitten daar vaak alleen naast elkaar hun eten te nuttigen. Gisteren zat ik s avonds laat in Ueno aan een tafeltje in zo'n restaurant, vandaag stond in in de buurt van de Kodokan aan zo'n tafel. Stond! Het was een Japans steakhouse en er waren geen zitplaatsen! Je bestelde je eten en niemand praat met zijn buurman als hij die niet kent. Men eet heel individualistisch en rekent af bij de kassa bij de deur, of zoals gisteren, betaalde via een automaat. Vandaag was het een heksenketel en het personeel was zeer luidruchtig, terwijl het gisteren doodstil was, alleen jazzmuziek. Ook opvallend: dat steakhouse puilde uit, om half een ' s middags, en voor de deur kon ik netjes in de rij gaan staan. Netjes. Iedereen staat keurig te wachten tot er een staanplaats vrij is en je naar binnen wordt geroepen. 

steakhouse met staantafels

Kortom, ik ben verbaasd over de omgangsvormen en voel me er wel prettig bij. Tegelijk zie ik ook dat het idee dat Japan alleen sociaal is, ook wel meevalt, ik denk dat er zeer veel eenzame mensen zijn en ik kan me voorstellen dat zelfmoord in de geprotocolliseeerde samenleving niet alleen als harakiri na eerverlies wordt gedaan... Mensen zijn niet schaamteloos zichzelf zoals bij ons, maar buiten het systeem denken, lijkt me moeilijk hier...

Vervoer

Verder zijn de straten hier om zacht en geruisloos te rijden, dat wil zeggen: je ziet heel veel hybride auto's en niet alleen van Toyota. Lekker scheuren met een dikke uitlaat, nope. Alles glijdt voorbij. Auto's zijn denk ik heel duur in gebruik want parkeren... Waar doen ze dat in zo'n grote stad? Niet aan de kant van de weg in ieder geval, niet in Tokyo. De straten hier rondom zijn geen blikwoestijn hoor. Ik heb het een aantal keren gezien. Men heeft parkeergarages. En wat voor. Onder gebouwen worden eigen parkeerplaatsen gemaakt, en boven wonen dan. Dan kun je een auto hebben. Openbare plaatsen zijn allemaal gereserveerde plaatsen of betaald. Vanavond zag ik een auto buiten het vak, wel meteen oom agent er bij en een bon op de voorruit geplakt. Ik kan dus niet even met de auto naar de Kodokan rijden en dan daar even voor de deur of om de hoek ergens gaan staan. Alles geordend, ook dat. Het mooiste zijn de parkeerflats of hoe moet ik het noemen. Je rijdt de auto op een draaischijf, en die wordt 'opgeslagen' soms meerdere etages hoog. Dan kun je er niet bij, lekker veilig ook. Heb je hem nodig, komt hij met een liftje naar beneden, wordt op de draaischijf gezet en je kunt uitrijden. Hoe leef je in een wereldstad met auto's zonder de ellende die wij hebben...

Er wordt veel gefietst. Je moet opletten want de stoep is vaak onderverdeeld in fietspad en wandelpad.  En men fietst hard. Een fiets zal niet snel gestolen worden lijkt me. Want ook dat is: netjes inparkeren en niet zomaar ergens neerkwakken. En vaak parkeren op een betaalde en gereserveerde plaats. Netjes dus. Al staan er ook in deze buurt wel fietsen los, maar het is niks vergeleken met onze binnensteden...

Lopen is een feest. Althans waar ik nu geweest ben. Heerlijke gladde stoepen, zou ideaal voor rollators zijn, alleen zie ik die hier niet. Voetgangersstoplichten zijn hier reuze handig. Je ziet hoe lang het op rood staat door ledjes die aftellen. Groen idem dito. Dus snel rennen en oversteken? Nope. Je wacht gewoon maar. Maar dus wel gladde stoepen, heerlijk. Alsof je er op blote voeten overheen kunt lopen. Nou ja, schoeisel is belangrijk. Er worden hier in Ueno veel schoenen verkocht, maar ook de traditionele zori waar ik vaker over schreef. De zori meer in huis, maar ik zie ook vrouwen wat traditioneler gekleed met witte Japanse sokken en zori aan. Japanse sokken hebben een ingenaaide split tussen de tenen, omdat de middenseuntje van de Y-zori er doorheen moet. Erg interessant om te zien, en in Asakusa zag ik gisteren dan ook een winkeltje met alleen zori. Tradities zijn er om in ere te houden...

zori-shop

Papier hier?

En als laatste traditie: hou je van origami? Japans papier vouwen? Hier om de hoek zit een winkeltje wat alleen papier verkoopt. Voor origami. Rijstpapier is net zo traditioneel hier als zori. Gisteren na de thee kreeg ik een presentje. Met beide handen eervol aangereikt. Een mapje met gevouwen gekleurd rijstpapier. Mooie dingen zijn dat.

Tot zover mijn mijmeringen voor nu, Niet alleen judo is interessant, niet alleen oude gebouwen, ook al die menselijke tradities en omgangsvormen zijn dat. Ik zal nog meer gaan zien de komende dagen, ik houd u op de hoogte!