woensdag 9 december 2015

Luiheid maakt alles kapot

Lichamelijke oefening verbetert de gezondheid.
Geestelijke oefening verbetert het welzijn.
Luiheid vernietigt beide.
Laatst sprak ik een jongere die ik al zeker zes jaar ken, en die in veler ogen een 'probleemgeval' is. Hij heeft prikkels en storingen waardoor hij zijn energie niet kwijt kan en soms hyper wordt, of zelfs agressief. Zijn leven is daarom niet bepaald over rozen gegaan. 

Nu kwam ik hem tegen en hij zei dat het nu goed ging. Want hij was nu gaan sporten en had een goede trainer en hij wilde stoppen met roken. Zozo! Zijn gezondheid wordt enorm verbeterd door lichamelijke oefening, en hij moet dan ook heel hard gaan trainen: fitness en (vecht)sport. Ik ben benieuwd hoe hij er over een jaar uitziet.

Tegelijk is zijn fysieke training een enorme geestelijke oefening. Want de jongeman heeft in zijn leven heel wat tegenwind gehad en steeds had hij de gewoonte om de schuld van zijn eigen falen aan anderen te geven. Nu wordt hij geconfronteerd met zichzelf, immers: in een gym kun je op niemand anders boos worden als jezelf als je je doelen niet haalt.

Maar. Wat zijn valkuil gaat worden is zijn gemakzucht. Een ziekte waar heel veel jongeren onder lijden. Lamlendigheid, 'geen zin vandaag'. Niks is zo verleidelijk als een uitvlucht. Bruce Lee heeft gelijk!

Wij zien ze in onze judogroepen allemaal. Mensen die denken dat ze met om-de-andere-week trainen ook hun volgende band wel krijgen. Of mensen die boos zijn als ze na een vakantie geen conditie meer hebben. Jaja de sportscholen zijn soms dicht. Maar om zes weken op je luie **** te gaan zitten is het andere uiterste. 

Ik hoop dat de jongere waar ik aan denk het gaat redden deze keer. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij struikelde over zijn gebrek aan discipline en de gemakzucht. Ik wil hem over een jaar opnieuw tegenkomen. Als hij dan nog steeds is blijven trainen, ga ik een pint met hem pakken. Want die heeft hij dan echt verdiend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten