Mitesco's sore made

Ruim 10 jaar heb ik over judo geschreven in allerlei facetten. Eerst op de site mitesco.nl waar ik in 2007 mee begonnen ben, daarna enkele jaren als schrijver en moderator op een Amerikaans judoforum, en de laatste acht jaar vooral op dit weblog, waar ik in totaal 837 artikeltjes heb geplaatst.

Ik heb veel idealen bestudeerd en beschreven, teksten van Jigoro Kano vertaald en geciteerd. Allerlei Japanse budotermen kwamen voorbij, en technieken zo goed als ik kon geanalyseerd. Ik heb lezingen gegeven, artikelen geschreven, mensen gesteund in hun judo en (soms) strijd. Dit blog is bijna 300.000 keer bekeken en sommige artikelen hebben mensen serieus aan het denken gezet. De laatste jaren zijn stukken steeds intensiever gedeeld op sociale media en zo heb ik mijn bijdrage willen leveren aan de beleving van judoka. Het doet me goed om van medejudoka (met veel meer mat-ervaring dan ikzelf) te horen dat ze er veel aan hebben gehad en/of zelfs nog geleerd. O ja, en tussendoor stond ik ook op de mat om zelf te judoën.

In de praktijk kwam ik echter stapje voor stapje tot de conclusie dat de judotheorie en de -idealen soms een gatenkaas zijn. Hoe meer je denkt te weten, hoe minder je weet. Omdat de werkelijkheid echt heel anders is, niets is wat het lijkt. Als ik schreef over de judobond was dat zichtbaar, maar ook als je dieper in de achtergronden duikt, Japan bezoekt, en mensen spreekt. Je verliest je idealen niet, maar wel je illusies.

Goed om geleidelijk te zien dat Kano dat zelf ook wel besefte, zoals we afgelopen woensdag zagen. Een stuk wat weer veel herkenning heeft opgeroepen. Ideaal en werkelijkheid, middelen en doelen, het blijft puzzelen. We doen ons best, we streven naar het optimale, maar we zijn allen 'zondaars'. Het is goed dat er principes zijn en we moeten ze blijven aanleren, ook al werkt het soms anders. Hoe meer je dat onder ogen ziet, hoe meer je gaat begrijpen waarom het moderne judo zo is als het is. We moeten waarschijnlijk niet de illusie hebben dat het ooit zal veranderen...

Sore made

Tijd om af te groeten. Sore made. Ik sluit met deze bijdrage mijn activiteit als blogger 'Mitesco'.
Het meeste heb ik wel geschreven in al die jaren en ik wil mezelf niet gaan herhalen.

Maar vooral zijn bloggen en sociale media toch een tijdrovende combinatie, een goed wat door veranderde persoonlijke omstandigheden het laatste halfjaar soms al erg schaars was. Bovendien komen er het komend werkjaar nieuwe (professionele) uitdagingen op mijn pad.

Ik zal er hard voor moeten knokken om mijn sport- en judotrainingen vol te houden en daar focus ik me dan nu op. Hopelijk vind ik daar nieuwe uitdagingen; iemand in mijn judo-omgeving zei dat we maar eens moesten werken aan een dangraad na bijna 40 jaar bruin. We zullen het zien.

Dit weblog blijft staan als een soort naslagwerk. De website 'mitesco.nl' is gesloten.

Hartelijk dank aan alle trouwe lezers die veelal via Facebook wekelijks mijn bijdragen hebben gelezen. Ik dank de vele judovrienden die ik in den lande hebt ontmoet, soms in het echt, meestal via sociale media. 

REI !