Als je inzet met worp één en daarop volgt een andere worp twee, dan noemen we dat gewoon een ‘combinatie’. Simpel toch? Alles waarbij tori controle houdt, noemen we ‘combinatie’ en alles waarbij tori de controle verliest noemen we ‘overname’ (counter).
Nou zijn die Japanners weer zo lastig om het niet zo simpel te maken. Ze hebben twee verschillende begrippen die je trouwens in alle budo tegenkomt, in aikido en karatedo…
Renzoku waza （連続技）en renraku waza （連絡技）
Wat is nou het verschil tussen beide?
Zelfs veel Nederlandse hogere danhouders kunnen het niet exact uitleggen… hmmm…
Jan Snijders bijvoorbeeld heeft op zijn website het volgende staan:
Renraku-waza: de eerst door Tori ingezette techniek wordt geblokkeerd door Uke en vervolgt Tori in reactie daarop met de tweede techniek.Is dat zo?
Renzoku-waza: (ook wel opvolgtechniek genoemd) Tori lokt met de inzet van de eerste techniek bewust een reactie van Uke uit die inzetten van de tweede techniek door Tori mogelijk maakt.
In het Japans zijn renzoku / 連続 en renraku / 連絡, woorden die bestaan uit twee delen/kanji.
Ren / 連 betekent: een verbinding.
Nu komt het op de twee volgende kanji aan:
Zoku / 続 is: "opeenvolgend".
Raku / 絡 is: "aansluitend".
Het Japans is niet zo gemakkelijk te begrijpen in deze. Een opeenvolgende verbinding klinkt voor ons bijna hetzelfde als een aansluitende verbinding. Wat is het verschil? Wie weet het?
Op het Judoforum en het internet vind je dus van alles door elkaar. De begripsverwarring is compleet. Ik snap wel dat men gewoon simpel blijft spreken over combinaties, of het verschil ‘combinaties’ of ‘verbindingen’ noemt – wat dus niet juist is, want beide zijn combinaties én verbindingen tegelijk!
Hoe dit uit te leggen?
Gewoonlijk wordt het uitgelegd door de richting.
Renraku-waza zijn combinaties in een verschillende richting. Bijvoorbeeld: Ippon-seoi-nage (voorwaarts) naar Ko-uchi-gari (achterwaarts), waarbij uke de eerste worp vermijdt en ruimte maakt tussen zijn benen. Of: Ko-uchi-gari (achterwaarts) naar Morote-seoi-nage (voorwaarts). Als uke de Ko-uchi-gari vermijdt en meegeeft, maakt tori de link naar Morote-seoi-nage.
Het geheim zit hem uiteindelijk in de kuzushi. En dus de controle door tori.
Bij renzoku-waza is de continuïteit gelegen in de doorgaande beweging van tori waarbij hij controle houdt in ‘dezelfde’ kuzushi van uke. Uke’s balans wordt ononderbroken verstoord en daarbij heeft tori een fractie méér controle.
Bij renraku-waza is die continuïteit er niet. Tori houdt eventueel controle over uke, maar uke 'herstelt' tussentijds zijn balans, omdat hij blokkeert, of omdat hij teruggetrokken wordt in het oorspronkelijke balans-moment en dan de andere kant op opnieuw uit balans raakt. Dat stukje heen-en-weer bewegen van uke betekent altijd dat uke even terug ‘rechtop’ komt, wat bij renzoku-waza niet het geval is.
Bij renzoku-waza kan het zelfs lijken of de eerste techniek er helemaal niet is, of een snelle schijnbeweging is. De lijn is zeer ononderbroken, terwijl het heen-en-weer gaan van de renraku-waza een verbinding is in discontinuïteit… namelijk van het één naar het ander.
Is het nou duidelijk? Hmmm…
Het gemakkelijkste om te onthouden is: renraku-waza: combinaties in verschillende richting. Renzoku-waza: combinaties in dezelfde richting. Dat daarbij een heel spel van controle en beweging meespeelt, is duidelijk voor elke ervaren judoka. Dat de bewegingen razendsnel zijn en je dus alleen in slow-motion zou kunnen zien waar de controle continu (renzoku) of onderbroken en aansluitend (renraku) is, is dus secondenwerk (of minder).
En beste lezers… klopt dit verhaal? Aanmerkingen graag in de comments ! Dan leren we er allemaal van !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten