zondag 1 juli 2012

Judo en de Spelen

Nu de 'Spelen' voor de deur staan en iedereen zit te denken aan winnen winnen en winnen, ter voorbereiding ook nog eens een tekst van de Stichter over waar het nu eigenlijk om gaat, en denk na lezing nog eens goed na in hoeverre het judo van de komende Spelen nog beantwoordt aan deze tekst van Jigoro Kano:
"Ik ben benaderd  door mensen in verschillende sectoren of het wijs en mogelijk zou zijn Judo binnen te brengen op de Olympische Spelen samen met andere sport- en spelvormen. Mijn idee daarover is momenteel nogal afwachtend. Als het de wens is van andere aangesloten landen, heb ik geen bezwaar. Maar ik voel me niet geroepen veel initiatief te nemen. Aan de ene kant is Judo namelijk in werkelijkheid helemaal niet zozeer een sport of spel. Ik beschouw het als een principe van leven, kunst en wetenschap. In feite is het een middel voor persoonlijke culturele talentenontwikkeling. Slechts één van de vormen van Judo training, de zogenaamde randori of vrije oefening, kan worden geclassificeerd als een vorm van sport. O ja, hetzelfde kan gezegd worden van boksen en schermen, maar die worden vandaag de dag beoefend als sporten. Aan de andere kant zijn de Spelen zo sterk gekleurd door nationalisme dat het daar ook door wordt beïnvloed en zich zo ontwikkelt. "Wedstrijdjudo", een retro-vorm van het ju-jitsu zoals het was voordat de Kodokan werd gesticht. Judo zou als kunst en wetenschap, vrij moeten zijn van elke externe invloed, politiek, nationaal, raciaal, financieel of welke andere interesse dan ook. En alles moet verbonden zijn met- en gericht zijn op het ultieme doel, het "Nut van de Mensheid" (Benefit of Humanity).

Jigoro Kano in een brief aan Gunji Koizumi in 1936.

3 opmerkingen:

  1. Yep. Dát is "het ideaal"......
    En ik persoonlijk sta er achter. Mijn judo is nooit anders geweest dan zoals het hier geschetst wordt.

    Maar welk ander ideaal ook wordt wél geheel gehaald, of zelfs maar benaderd? Noem mij er ééntje? Ik ken ze niet.

    De voorbeelden van praktijken die haaks staan op de idealen zijn voor vele gebieden legio. Iedereen kan er wel een paar noemen. Zaken die toch even anders liepen of lopen dan het ideaal voor die zaken zou voorschrijven.

    Punt is, je kunt een ideaal vormen, zolang je met mensen te maken hebt zul je ook te maken krijgen met de menselijke zwakten. En die staan zulke idealen dikwijls nogal fors in de weg.

    Zo ook het judo.

    En laten we er vooral geen doekjes om winden: de Kodokan zélf is óók geen toonbeeld van datzelfde ideaal van Kano Jigoro Shihan. Sterker nog, HIJZELF deed ook zaken die niet verenigbaar waren met datzelfde door hem gevormde ideaal. Ook daarvan zijn voorbeelden, zoals het uitdelen van dangraden aan Franse judoka die dat nodig hadden om judo in Frankrijk te kunnen "voortstuwen". Gewoon politiek dus.

    Tja. Ook Kano Jigoro Shihan was een mens kennelijk. Zoals alle andere. Met een lichtend ideaal dat velen motiveerde dat zelfde ideaal te volgen, maar ook met de zwakten die de mens kenschetsen en die datzelfde ideaal onder druk zetten.

    Olympische Spelen. Ik ben geen voorstander van judo op de Olympische Spelen. Waarom niet? Simpel, om dezelfde reden als waarom er ook geen postzegelverzamelaars op de Olympische Spelen deelnemen. Ik zie judo niet als een "sport". Het is voor mij VEEL MEER geweest dan dat.

    Maar ik ben, in die hoedanigheid gezien, een uitstervende ras......

    Morituri te salutant!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=262649820501247

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-)

      Er moeten natuurlijk in het judo óók Don Quijote de la Mancha's zijn.......

      Misschien ben ik in het judo wel té lang een "Sancho Panchez" geweest....

      Verwijderen