woensdag 10 juni 2015

Vrijheid van geest

"Het belangrijkste in judo is de geest. De geest moet vrij zijn"
En dat zegt Ichiro Abe, een 'grootmeester' met de rode band - niet van de wedstrijden, maar de tiende dan van de Kodokan. Hij zit daar in seiza, met een enorme rust, een lichaam in balans, een geest in balans. Een vrij mens.

Vrijheid van geest mogen we niet verwarren met souplesse, al is ook dat belangrijk in het judo. Uiteraard is een stram en verkrampt lichaam niet goed in het judo, maar ook als je lichaam niet veel meer kan of doet, kan je geest nog wel vrij zijn. Ik ken heel wat oude mensen in een rolstoel, lichamelijk aan hun eind, maar met een glasheldere geest. Omgekeerd komt ook voor en veel mensen zeggen: "als ik maar helder blijf. Als ik maar niet dement word..."

Zulke woorden zeggen veel. De mens is meer dan een lichaam. En zo is ook het judo. Is belangrijk dat je lichamelijk alles kunt? Mua. Dan zouden alle oude judoka er meteen mee moeten stoppen en had Keiko Fukuda haar band maar aan haar rolstoel moeten hangen. Nee dus. Wat is een mooie judoka? Heel vaak iemand die niet perfect is qua lichaam, maar wel qua belichaming wat judo is. En dat komt van binnenuit, niet vanuit de spieren.

De paradox lijkt wel: hoe jonger, hoe sterker en succesvoller... maar vaak ook hoe onvrijer: angstig, nog zoekend naar de weg in het leven, onzeker in relaties, levend van breuk naar breuk. bij zichzelf of in de omgeving. Judo als therapie soms, maar een methode die desondanks niet in staat is om alle rugzakjes weg te nemen. 
De andere kant is: mensen die ik ken van de mat die van alles (hebben) moeten doormaken, soms echt ernstige ziektes ervaren, echt diepe littekens van het leven meedragen, maar die zo intens kunnen genieten van een simpele techniek. Het lichaam is misschien objectief een kruk, maar ze zijn zo helemaal 'judo' of 'jujitsu', dat die geest hen in staat stelt op de mat dingen te doen die ze buiten de mat niet meer kunnen. Soms heb ik dat zelf ook, maar ik weet - ook in onze club - dat ik niet alleen sta daarin. Een sterke en vrije geest verzet bergen.

Wat is dus het belangrijkste? Ichiro Abe heeft het begrepen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten