zondag 16 juli 2017

Enthousiast mislukken

Persoonlijk ben ik best een bewonderaar van Winston Churchill. Een groot staatsman die veel heeft bijgedragen aan de bevrijding van ons land (van de Duitse overheersing van 1940-1945) maar ook een wijs man. Vorig jaar stond ik rond deze tijd aan zijn sobere graf bij een eenvoudig kerkje in Bladon (eigen foto hieronder), niet ver van zijn geboortegrond op het statige Blenheim Palace, net boven Oxford. Een man met een typisch Britse kijk op de wereld: nuchter en met humor en relativeringsvermogen. Tot zover de inleiding op de quote van deze dag, welke niet alleen van toepassing was (en is) op het Engeland voor en na de Brexit. 

Graf Churchill
Dit is echter een judoblog met oog voor alles wat we kunnen gebruiken op de mat en de opvoeding van mensen. Nu is het zo dat de adellijke opvoeding in Engeland (en elders) niet alleen bestond/bestaat in het paraderen door paleizen en zich door lakeien laten bedienen, maar voor de mannen meestal bestond in een militaire opleiding of een vergelijkbaar gedisciplineerd leven. Juist, net als in het oude Japan bij de Samurai - al was het daar op een andere manier een hard bestaan. Churchill kwam uit een geslacht van harde werkers en doorzetters, en dat maakte hem geschikt om met vallen en opstaan, door te gaan ondanks de V-bommen op London en de strijd te beslissen tegen de grootste onderdrukking die ons land de laatste eeuwen kende.

Uit die wereld van adellijke discipline-opvoeding komt beslist het citaat wat op deze dag de leidraad voor dit blog is.

Succes bestaat er in van mislukking naar mislukking te gaan
zonder je enthousiasme te verliezen.










Als wij het bij judo hebben over ukemi en vallen, proberen we er bij te blijven lachen. Maar of we het echt ooit met enthousiasme en vreugde gaan beleven? Nog sterker geldt dat voor wedstrijden, of zelfs al randori. Wie wordt er enthousiast van een verliespartijtje? Judoka die niet gedreven zijn om te winnen, kunnen beter thuisblijven, maar ik heb heel wat judoka gezien die na een verloren finale of kansen die ze misten zich even moesten terugtrekken en het plezier helemaal kwijt waren. Ik ken ook wel judoka die stoppen met wedstrijden (of zelfs met judo) als ze geen succes hebben.
Nou ja, dat is dus het punt van vandaag. Wat is succes? Is succes het behalen van de 'winst'? Churchill zal niet hebben beweerd dat hij succes had als de Duitsers een stad heroverden, of als de Britten veel manschappen verloren. Als we denken aan de moeizame strijd in ons eigen land, de slagen om bruggen en rivieren bij de bevrijding, de bombardementen op steden om de vijand op de knieën te dwingen... was dat in feite niet één aaneenschakeling van mislukkingen en verliezen? Als een staatsman op dat moment gaat twijfelen en zijn hoofd in de schoot zou leggen, maakt hij dezelfde fout als een judocoach die zijn judoka niet met nóg meer enthousiasme bestookt als hij nog kans maakt op de derde plaats na een verliespartij. Als hij niet overloopt van positieve energie als de judoka doodmoe neerploft na een uitputtende golden score, zal hij de judoka niet terug op de mat krijgen. 

Judo en om het even welke weg door het leven is altijd een aaneenschakeling van vallen en mislukken. Het is dan heel simpel om het te houden bij 'opstaan en doorgaan'. De mentale houding daarbij mag zijn: enthousiast blijven over de weg waarop je gaat. Of dat een rechtvaardige oorlog is om volken te bevrijden (Churchill) of een wedstrijdcarrière, of het blijven fitnessen of judoën na blessures of verlies... blijf positief, blijf er in geloven. 

Dus: verlies nooit je enthousiasme, ook als je niet alleen maar wint - wat je ook doet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten