Wij doen in ons trainingsuur een behoorlijke warming up. Rennen, bewegingsoefeningen, ebi en ukemi. Het is nodig. Maar ook bij kinderen. Ik zie ook kinderen in de groep die voor onze groep trainen. Velen hebben de bekende problemen. Iets te dik, een béétje lamlendig, snel afgeleid, snel moe.
Je mag de smartphone en de computer niet overal de schuld van geven, en voor je het weet ben je een ouderwetse zeurpiet. Nee, het is ook dat ouders met alle drukte in de steden extra zuinig zijn op de kinderen. Maar toen ik jong was, speelden we op straat. Dat kon ook nog. Ik fietste met 8 jaar zelf naar de judo en de scouting. Papa of mama je wegbrengen met de auto? Komop zeg! Je ging zonder bewaking of 'angst voor enge dingen' de straat op. En zo speelde je. Op de stoep. Met krijt, of hinkelen, of spelletjes met elkaar. Touwtje springen was voor de meisjes, maar jongens deden hun spel en waren in beweging... vaak met een bal.
 |
| waar is de tijd dat...? |
Het ontbreekt veel kinderen aan conditie, lijkt het wel. En dat zit hem voor een heel groot deel in het feit dat de longen niet veel buitenlucht inademen en er weinig actief bewegingsspel meer over is. De beschermde speelplaatsjes in de wijken kunnen niet compenseren dat kinderen vroeger gewoon veel meer beweging hadden. Men ging niet overal met de auto naar toe, er werd veel meer gewoon gelopen, of gefietst. Hetzelfde geldt overigens voor de volwassenen, maar goed, slechts een enkeling doet onder hen nog aan judo, en onder de volwassen judoka dan ook slechts een enkeling gecombineerd met een typisch buiten-beroep. Maar wie loopt er nog naar zijn werk? Mijn ouders gingen aanvankelijk te voet, elke dag, kilometers lang. Broodtrommel mee en lopen!
Met het binnenzitten, het veranderde voedingspatroon, het fijnstof in de lucht, de woninginrichting etc. zijn ook allerlei longziekten enorm toegenomen. Wat ook weer kwetsbaardere mensen oplevert...
Dit zeggend, denk ik: we moeten vanuit de judowereld onze (jeugd-)judoka misschien weer aansporen om naar buiten te gaan. Niet alleen haasje-over op de mat, maar ook weer gewoon op de stoep of in de tuin. Al dat soort simpele bewegingsoefeningen dagelijks kunnen doen, en kinderen leren samen te spelen. Zoals nogal wat judoclubs regelmatig buitentrainingen doen met de 'selectie'. Als dat langdurig gedaan zou worden, ben ik er van overtuigd dat er gezondere en fittere kinderen op de mat staan, die dan ook meer plezier hebben in het fysieke samenspel dat judo heet.
 | |
| Wie heeft het nog gedaan? De straat was van ons... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten