Witte judopakken: puur natuur

Anton Geesink wordt genoemd als degene die de blauwe judopakken introduceerde. Lekker makkelijk om op tv te zien wie welk beentje heeft gepakt. Traditionele judoka gruwen van al dat blauw. (Net als van alle rugreclame of merknamen, strepen enzovoorts.) In de Kodokan in Tokyo mag je niet eens binnen met een blauw pak aan. Een judopak hoort wit te zijn. Wit als teken van zuiverheid van de principes. Geen poespas, want elke judoka is in principe gelijk. Judoka zijn geen modepopjes. Of wel?

Wat de meeste Nederlandse judoka niet weten, is dat witte judopakken nooit zo wit zijn geweest als ze nu zijn. Wit en wit is namelijk twee. Het wit dat we nu kennen is gebleekt en dus meestal geprepareerd katoen. (Adidas verkoopt ook al pakken met polyester er in.) De oorspronkelijke judopakken zijn puur natuur. Katoen zoals het is. 'Ju' ook in je pak: zonder kunstmatige toevoegingen. Zuiver...

Op het plaatje rechts zie je alle kleuren. Spierwit is: gebleekt katoen. Ivoorkleur: dat is de ongebleekte.

In Japan vindt men het nog heel gewoon om ongebleekte judopakken te dragen. De allerbeste pakken ter wereld zijn bijna altijd ongebleekt. Tel maar rustig 2000 dollar neer voor zo'n stuk Japans handwerk! In Nederland voert geen enkel merk meer ongebleekte judogi. Jammer eigenlijk.

Ik heb zelf een ongebleekt pak uit Engeland gehaald. Made in Pakistan. Tsja. Het scheelt nogal wat euries met de Japanse pakken. Maar katoen is katoen en judo is voor mij in alles 'ju', de weg van puur naturel.