Na een dik jaar van allerlei medische tegenslagen, sta ik sinds een dikke maand weer op de mat. In de jaren 70 heb ik eens de bruine band gehaald, en als je judo een mooie sport en levensideaal vindt, dan kriebelt dat. Maar dan moet je wel gezond zijn. Viel dat dus even tegen!
Om een lang verhaal kort te maken (we gaan niet de hele geschiedenis oprakelen) heeft mijn Sensei, Eddie van de Pol, altijd geloofd dat het er best nog inzit met mijn 43 jaar. En dat je je ook niet zo snel moet laten ontmoedigen door wat dokters allemaal voor onmogelijk houden. Je moet leren luisteren naar je eigen lichaam en je geest sterk houden. Ook dát is judo spirit overigens.
Dus. Na maanden van spiertraining en fitness, zijn we dan samen begonnen met Nage no Kata. De eerste serie hebben we nu droog geoefend en dat voelt geweldig! Het is allemaal heel anders dan toen ik een kleine jongen was. Dan ben je lenig, je kent de theorie van de worpen niet zo, maar je doet het allemaal heel mooi op je gevoel. Nu leer je elke stap te zetten, elke beweging te maken. Dat is écht een ander judo. Maar wel mooi. Ik zal op deze weblog regelmatig verslag doen van mijn gedachten over de verschillende technieken. Want er zit nogal een verschil in wat sommige mensen vinden hoe je een worp moet doen. Misschien is er wel wat te discussieren!
Overigens moet ik nog donders oppassen met wat ik kan. Als je wat ouder bent en weer aan judo begint, is het wel verstandig om eerst ook wat spieren te versterken (tenzij je allerlei andere sporten doet of bijvoorbeeld in de bouw werkt - ik dus niet!). Leuk, om iemand met een kata guruma op je schouders te willen nemen. Je kunt wel sterke schouders hebben, maar je knieën dragen uiteindelijk de hefbeweging, anders ga je geheid door je rug.
Ja, in judo draait alles om balans. Op je voeten, maar ook in je hele lichaam (en geest).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten