Alles op een rijtje gezet:
Als je een open geest hebt voor wat je zorgvuldig
observeert, zie je iets wat je kunt plaatsen door het met je herinneringen te
vergelijken. Je stelt je voor hoe het zal zijn als het beweegt volgens bepaalde
logische principes en daar anticipeer je op door... een duidelijke conclusie te trekken en daar naar te
handelen. Jigoro Kano noemt dat principe jukuryo danko. Het is:
besluitvaardig handelen na zorgvuldige beschouwing
- Jukuryo = alles goed afwegen (de zes punten van de afgelopen weken)
- Danko = zonder uitstel handelen als je een beslissing hebt genomen (de twee punten die nog komen)
- En als laatste moet je weten wanneer je moet ophouden...
Alles goed afwegen betekent: dat men een situatie goed inschat en voldoende moet onderzoeken, voor men handelt. Zonder uitstel handelen betekent: niet meer aarzelen, maar, wanneer men een besluit genomen heeft, dit onvervaard doorvoeren. (Kano, 1889, KJT2,129)
Besluiten
Sommige mensen kunnen geen besluiten nemen. Ze denken de
openheid van geest te hebben om alles nog een keer te moeten overwegen, en nog
zorgvuldiger te moeten bekijken. En nog eens. En misschien nog eens.
De dames en heren politici hebben daar ook een handje van -
stellen liever een commissie in dan een knoop doorhakken. Maar er zijn ook
mensen die wel willen verhuizen en er niet toe komen omdat aan elk huis wel
iets mankeert. Of ze willen een nieuwe auto kopen, maar kunnen na stapels
folders en eindeloze bezoeken met het hele gezin aan de autoboulevard nóg niet
kiezen. Perfectie is iets om naar te streven, maar perfectionisme is een
problematische geesteshouding. (Zoals bijna alle -ismen.)
Besluiteloze judoka of andere twijfelaars zouden maar eens
moeten gaan snelschaken: schaken met de klok erbij. Want leren besluiten is
vooral een kwestie van durven kiezen. Ja, dat betekent ook: moed hebben om
risico te lopen. Bij een potje snelschaken vliegen de stukken in het begin om
je oren. Maar als je er in traint, word je beter en kom je steeds meer zonder
verlies van vitale stukken uit de partij - tot je een keer zelf zo goed bent en
de ander schaakmat zet. Besluitvaardigheid is ook: léren besluiten en leren van
je fouten.
Judo is in wezen hetzelfde. Wie vol moed randori binnengaat
wordt de eerste tijd misschien voortdurend geworpen. Maar wie het maar lang
genoeg volhoudt, wordt gaandeweg beter door groeiend inzicht en betere
besluiten. Door vallen en opstaan ontstaat de vordering, als je maar kiest en
doorzet - ook bij schijnbare langdurige tegenslag.
Om die reden zie ik het besluiten en handelen ook in relatie
tot de kardinale deugd van moed. Mensen die geen keuze kunnen maken, zijn niet
moedig maar laf. Alles steeds maar opnieuw willen overwegen is ook een kwestie
van: geen risico willen lopen. Zo is het leven niet. Het gaat niet alleen om
angstig zelfbehoud. Wie alles zeker wil weten, en altijd op safe speelt, doet
niets en komt tot niets. Die krijgen een shido van het leven. Durf, moed,
doorzettingsvermogen, volharding - het zijn allemaal deugden voor sterke
mensen.
Judoka moeten moedige mensen zijn, die het risico durven
lopen om geworpen te worden. Vandaag geworpen = vandaag geleerd en morgen
beter. Wie vastbesloten is, gaat de uitdaging aan. Dat is moed.
De kans om een techniek toe te passen, krijg je maar één keer en nooit weer.Dus: gebruik hem zonder aarzeling(Kyuzo Mifune)
先 を取 る - saki o toru (het initatief nemen), eenvoudige woorden maar een moeilijk concept. In ieder geval is Judo pro-actief. Nage no Kata is daarbij een interessant voorbeeld. Is tori in een pro-actieve of re-actieve mentale staat? Dat is de sleutel. Mentaal, niet lichamelijk.P. N., Judoforum 6-7-2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten