Enkele weken geleden (20 april) schreef ik over het Judo MIND
project, door de All Japan Judo Federation gepromoot. MIND, vier
begrippen voor een judo mindset. Vandaag de tweede, na het blog over reigi vorige week.
De I van het M.I.N.D.-project staat voor 'independence' en dat is een (matige) vertaling van het Japanse kanji 自立 wat ji-ritsu is in romaji.
Beide kanji kennen we al als we trouwe bezoekers van dit weblog zijn.
自is 'ji' en dat kennen we van de judo-principes ji-ta kyo-ei en ji-ko no kan-sei. Het betekent: het ik, het zelf, je eigen persoon.
立, ritsu, kennen we van de staande 'rei' die we geven als we de mat betreden of een ander begroeten voor een wedstrijd: ritsurei. (afbeelding) Je ziet als het ware in het kanji een rechtopstaande torso (met een beetje fantasie).
Letterlijk is 自立, ji-ritsu, dus: het ik staat recht overeind. De oorsprong van het woord 'zelfstandigheid' is geboren. Ik ben dan niet gelukkig met het on-Japanse 'independence' wat meer 'onafhankelijkheid' zou kunnen betekenen. Want een judoka is juist nooit 100% onafhankelijk. Jij en ik schitteren altijd sámen, en worden in het judo juist afhankelijk van elkaar, en elkaars energie.
Maar ik snap wat er mee bedoeld wordt. Een judoka is geen meeloper in de verkeerde zin van het woord. Hij staat rechtop, d.w.z. hij weet waarvoor hij staat, durft principes te hebben en daar aan vast te houden. Hij laat zich niet zomaar verleiden om dingen te doen die niet bij de geest van het judo passen. Pesten en intimideren is bijvoorbeeld niet leuk en dat doe je niet al doet iedereen dat. Maar ook andere vormen van lompheid en onbeheerst gedrag doet een judoka niet, al is hij de enige die zich zo 'anders' gedraagt. Zo ben ik de enige in onze groep die consequent zori draagt, buigt naar de tatami en andere vormen van respect betracht. Al weet ik wel dat die zori geen zin hebben als niemand ze draagt en de mat dus vies is, tóch doe ik dat. Omdat ik daar voor sta. En zo zijn er wel meer dingen waarin je keuzes moet durven maken.
Dat geldt nog meer buiten de mat. Daar laat een judoka in zijn hele houding zien dat hij anders wil zijn dan de 'massa'. Wij zijn geen slaven wat anderen vinden. Mijn pagina 'alternatief' (menu rechts) is in dat opzicht een duidelijke stellingname.
We moeten gewoon onszelf kunnen zijn zonder dat het anderen in de weg zit. Want dat is dus wel de grens. Als judoka menen anders te zijn dan anders en het eerste element van het MIND-project uit het oog verliezen, gaat er iets niet goed. De reigi en de houding van eerbied en respect voor anderen, begrenst het 'zelfstandige' van de judoka. Voor een Japanner is dat wellicht heel vanzelfsprekend, maar Westerlingen zijn sneller geneigd dan te denken dat ze lekker zichzelf kunnen zijn ten koste van anderen. Zo is het dus niet bedoeld, althans, zo denk ik dat Yamashita en de anderen die de judo-renaissance promoten er in staan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten