Toch... ik ben zelf een enorme liefhebber van klassieke en moderne symfonische rockmuziek en dan is Japan juist wél een topland. In de top 40 vind je nooit iets uit Japan, maar in het alternatieve circuit des te meer. Neem nou dit fragment van een werkelijk geweldig (instrumentaal) album dat pas uit is:
黄源の舞 Dans van de gele bron, vertaald als 'Dance in Gold Highland'. Ik heb het hele album van Asturias 'Legend of Gold Wind' (2011) in mijn speler zitten en de muziek danst lichtvoetig als judoka over de tatami, zoals elk album van deze groep (ik heb uiteraard de discografie compleet). Het bovenstaande fragmentje is een deel van het tweede nummer op de CD, en de mystiek aandoende hoes staat in het plaatje. Het stukje in de video, dat vind ik nou kippenvel-muziek, de Oosterse pendant van mijn favoriete Westerse groep After Crying (Hongarije). Terwijl andere albums een stijl hebben die meer aansluit bij de jaren-70 symfonische rock van Camel en Mike Oldfield.
Japan is een land waar ik graag nog eens naar toe zou willen, samen met een andere judoka of zo. Niet alleen om de Kodokan te zien, maar ook om de cultuur te proeven, die méér is dan thee-ceremonies en werken op de tatami.
Goedemiddag,
BeantwoordenVerwijderenIk kan echt de kata summer course van de Kodokan aanraden. Deze cursus wordt elk jaar georganiseerd om het kata te onderwijzen aan geïnteresseerden judoka. Er is altijd veel internationale belangstelling, dus een mooie kans om leuke judoka te ontmoeten, het kata te leren en daarna het land door te reizen. Meer infomatie is te vinden op http://www.kodokan.org/e_camp/index.html. Stuur vooral een berichtje als je meer wilt weten!
Groeten,
Sebastiaan