zaterdag 24 maart 2012

Judo, een manier om te doden?

Bekijk eens het volgende 'klassieke' filmpje uit 1978...


Budo, the art of killing.
Ik weet niet wie de titel op dit filmpje heeft geplakt (een ander heeft het als 'Judo, de kunst van het winnen' in het Frans gepost) maar het dekt helaas wel de lading.
Daarom heb ik er moeite mee. Was dát nou de bedoeling van judo? Komop zeg! "Dat je iemand overwint door hem bewusteloos te maken"? Moeten we andere mensen 'bijna' doden?

Het roept vragen op. Er wordt in het filpmje een heleboel gedaan wat wij in onze dojo ook doen, al is deze Japanse manier van judo beoefenen veel harder en meer militair dan wij nu doen in onze tijd. Wij 'drillen' niet op die manier.(Ongetwijfeld hebben vele beroepsmilitairen en KMA-officieren wel hardere trainingen doorstaan, en uiteraard wordt iemand een echte kerel van een bosloop op blote voeten, dat wil ik niet ontkennen.)
Natuurlijk is het mogelijk dat iemand tijdens een grondgevecht bewusteloos raakt, maar ofschoon ik mijn hals graag ter beschikking stel aan een medejudoka tijdens oefeningen, lijkt het in dit filmpje er wel érg op dat het doorgaan tot over de grens de gewoonste zaak van de wereld is. Althans, we krijgen het hele proces van doorwurgen tot "iemand zelfs zou sterven als hij alleen werd gelaten" - aldus de voice-over. (op 4:31) Nee joh, vooral niet aftikken, dat is niet stoer... Lekker gezicht hoor, iemand die zonder medelijden wurgt en dan de camera frontaal op de man die steeds roder wordt tot hij wegzakt. The art of killing, disclaimer: "don't try this at home".

Stoere vechters zullen dit typische Japanse judo wel waarderen. Oudere sensei zullen het zelfs herkennen, zo van "ja dat deden wij vroeger bij Okano ook zo."
Ik heb er toch wel grote vragen bij. Dat mensen mentaal sterker worden als ze leren doorzetten: akkoord. Maar wat dat vervolgens bijdraagt aan een diepere geestelijke houding in het leven om daarbij ook echt over de grens te gaan, ontgaat me volledig. Deze film toont judo wel degelijk als een 'harde weg' (compleet met oer-kreten bij het werpen) maar ik mis de harmonie. Technisch en fysiek zal het allemaal heus wel kloppen - wie ben ik om de meesters tegen te spreken - maar wat de andere opvoedingselementen aangaat... waar is de zachtmoedigheid?

Ich bin kein Japaner...

1 opmerking:

  1. zenbudo@hotmail.com28 maart 2012 om 15:43

    . ... Er is geen zacht zonder hard ..., toch ? ( I Tjing )

    BeantwoordenVerwijderen