Judoka moeten hun trots achterlaten aan de rand van de mat, en zo niet... zeker niet deelnemen aan shiai en wedstrijden. O ja, iedere wedstrijdcoach zal natuurlijk onmiddellijk bevestigen dat wie niet wil winnen, niets te zoeken heeft in een toernooi. En natuurlijk gaat iedere judoka voor het volle punt, de ippon.
Maar trots is wat anders. De trots bijvoorbeeld om niet te willen opgeven, ook al móet je. Wie niet op tijd aftikt als de ander écht heeft gewonnen, is gewoon een domkop. Te trots om te verliezen. Nee, denken we niet verloren te hebben als je paars aanloopt? Het onderstaande filmpje is daarvan weer een 'mooi' bewijs. Nou ja zeg! En de scheidsrechter die daar bij heeft staan te kijken slapen, moet een grote schop onder zijn achterste hebben... jonge jonge... :(
Ja, en ook de nonchalance waarmee die kerel naar die dame toeloopt... man man man.... ik dacht even dat hij er zo terloops tegenaan zou schoppen om te zien of ze nog bewoog....
BeantwoordenVerwijderenIk kan mij herinneren dat ik vroeger vaak kansetsu waza toepaste in wedstrijden als ik de kans kreeg, een soort van tokui waza. Als de tegenstander dan niet afklopte terwijl ik aanvoelde dat "de zaak op knappen stond", dan keek ik altijd naar mijn Sensei aan de rand van de mat, en die knikte dan, en vervolgens liet ik hem netjes los. Voor hém had ik dan gewonnen. En ik had wat geleerd. Ik moet er niet aan denken wat Sensei tegen mij gezegd zou hebben als ik dan had doorgezet. Maar dat dééd je gewoon niet!
Niets is het waard in judo om de ander opzettelijk te verwonden. Dat is de lijn. Tot daar en niet verder.
Je mag (vindt ik) een ander best hard gooien, verwurgen en klemmen (afhankelijk van nivo) maar als de ander te trots is om af te kloppen dan is dat niet alleen jammer voor iedereen (tori en uke) maar dan rest je de verantwoordelijkheid zélf voor die ander zorg te dragen en hem niet te verwonden ook al ben je daartoe gemakkelijk in staat, en ook al "vraagt" die ander er om. Zoiets doe je gewoon niet.
Waarom niet? Je bent Judoka en géén straatvechter!
Laat onverlet dat een judoka in een wurging knockout kan gaan ook al heb je goeie bedoelingen als tori. Soms kan het zeer snel gaan. Als dat gebeurt, dan loop je niet achteloos bij je partner weg. Wedstrijd of niet. Het zou niet slecht zijn als iedereen die shime-waza toepast ook katsu-waza kon toepassen.
Normaliter komt men wel uit zichzelf bij in 10 tot 20 seconden, maar als judoka help je elkaar.
Het 'reanimeren' na een verwurging heet volgens mij Kappo-waza (活法 kappō, een samentrekking van de twee kanji 活 Katsu (levend maken) en 法 Ho (methode)) ik schreef daar eerder over: http://mitesco.blogspot.nl/2012/04/kappo-waza.html. Zeker als iemand k.o. gaat bij een verwurging in een ongebruikelijke positie, is het zaak om te helpen. Wie iemand die op zijn buik ligt met een hadaka-jime k.o. zou wurgen, moet zeker kijken hoe de ander weer snel lucht kan krijgen, en of er niets beschadigd is...
VerwijderenZoals je al schreef in je eerdere blog is "Kappo" een samentrekking van de woorden "Katsu" (reanimatie) en "Ho" (methode).
VerwijderenDe Katsu technieken dateren uit de oude jujutsu ryu, waar Kano Jigoro Shihan zoals we weten diverse technieken uit samengevoegd heeft in het begin van zijn ontwikkeling van judo.
Er bestaan diverse katsu technieken, zoals Eri Katsu, Sasoi Katsu en So Katsu.
In het spraakgebruik worden kappo en katsu vaak door elkaar heen gebruikt, maar ik weet niet geheel zeker of dat wel klopt.
Mij staat bij, dat Katsu zich beperkt tot de ademhalingswegen/organen, en doorgaans bij shime-waza een rol spelen, terwijl kappo meer de verzamelnaam is voor het gehele systeem van zelf hulp technieken (die overigens niet de rol van moderne reanimatie in de weg moeten staan).