Het is van belang om goed te kijken naar de
persoonlijke omstandigheden. Moet iedereen wachten zoals de Australische Liam
(foto rechts, zie blog vorige week)? Of kun je ook eerder de mat op? Er zijn kinderen die al
op jonge leeftijd met de juiste mentaliteit en fysieke instelling aan
wedstrijden beginnen, al blijven er algemene bezwaren van kracht .
Maar het is waar wat een zekere Judodog zegt op het Judoforum:
De passende beginleeftijd om judo te leren en wedstrijden te doen is echt een individuele zaak, afhankelijk van ieders ontwikkeling. Het is letterlijk onmogelijk om alle leeftijden onder één noemer te vatten en daar alles mee af te meten. Ik heb uitzonderingen gezen op elke regel van allen die er een mening over hebben gegeven. Er zijn zoveel variabelen die men in overweging moeten nemen om de vraagt te beantwoorden. Bijvoorbeeld deze:
* Wat zijn de doelen van het gezin voor hun kind?
* Wat zijn de doelen en de filosofie van de Sensei - we weten allemaal wat dat zou moeten betekenen, maar er zijn nogal wat afwijkingen.
* Leeft het kind in een 'Judo familie'?
* Wat is het kinestetische en ontwikkelingsniveau van het kind m.b.t. het volwassenworden?
* Wat zijn de redenen voor het kind om mee te doen?
* Heb je als leraar een kwalitatieve beschrijving gemaakt van de vaardigheden en bewegingsmogelijkheden van het kind?
etc etc...................Judodog, JudoForum 15-12-2008
Fysiologische
beperkingen
Al die persoonlijke omstandigheden zijn allemaal waar. Toch
is het ook niet de hele waarheid. Vanuit fysiologisch en medisch standpunt kan
men de ontwikkeling van het kind nooit helemaal sturen. Een kind blijft een kind,
en groei is niet iets wat we mentaal kunnen afdwingen. Ook niet binnen een
echte judofamilie.
Ik denk dat we in de gaten moeten houden dat kinderen geen kleine volwassenen zijn; ze zijn iets anders. Net als een zesjarige geen kinderen kan verwekken, kunnen ze de meeste dingen die wij kunnen, ook niet, omdat ze 'het' nog niet hebben. Als je bijvoorbeeld een kind laat gewichtheffen, ontwikkelt het geen spieren. Waarom niet? Omdat de androgene secretie niet eerder begint dan in de puberteit. Maakt het gewichtheffen voor aanvang van de puberteit dan overbodig ? Nee, omdat ze er sterker door worden, weliswaar niet door de ontwikkeling van spieren, maar wel door de toename van neurogenic pathways en nerve transmission; zo worden ze dus sterker zonder spieren te ontwikkelen.
Ter vergelijking: het plaatje is niet zo simpel dat hoe jonger ze zouden beginnen met judo, hoe beter ze zouden worden vanwege de ervaring. Nee. Veel is helemaal geen ervaring. Ze zijn tot op een bepaalde leeftijd niet in staat om judo te leren, omdat ze het biologische en fysiologische raamwerk missen. Vaak kunnen ze niet eens zien en zich realiseren wat ze doen.Cichorei Kano, Judoforum 15-12-2008
Het eerste (de evenwichtige spierontwikkeling) is hét
steekhoudende medisch-fysiologische argument tegen te vroege start met
krachttraining. Iets wat veel sportscholen nog maar eens goed zouden mogen
overwegen, want veel kinderen zitten al jong aan de apparaten.
Het laatste argument (ervaring en weten wat je doet) is
natuurlijk helemaal waar. Kinderen realiseren zich pas wat ze doen als ze een
bepaald niveau van abstractie hebben ontwikkeld. Judo is een manier van
handelen die voortkomt uit een combinatie van observatie, overweging, en
voorstellingsvermogen. Natuurlijk kunnen kinderen leren
hoe je een uchimata countert en hoe je bepaalde worpen effectief kunt maken om
een ippon te scoren. Leren ze dat op basis van snel imiteren, of weloverwigen
handelen? Als het dat eerste is, dan leren ze alleen het truukje. Als het dat
laatste is, wordt het judo. Als het bij het eerste blijft, gaat het judo over
voor het weloverwogen judo begint. Van kinderen onder de 10-12 jaar kun je vaak
nog niet verwachten dat ze al over voldoende intellectuele vaardigheid
beschikken, al zijn ze soms nog zo intelligent op andere terreinen...
Het is vergelijkbaar met zingen. Je kunt elk kind leren
zingen, en daarvoor hoeven ze geen muzieknoten te kunnen lezen. Zoals veel
koorzangers ook alleen nazingen wat de dirigent voorzingt. Maar een echte meester
in de zang worden ze pas als ze vanaf het papier de muziek kunnen lezen. Zo is
het ook met judo. De briljante judoka doet het niet alleen goed, maar weet ook
waarom hij het doet. Bepaald geen kinderspel.
Waarmee maar duidelijk is: judo (en andere sporten) kun je
niet volledig beoefenen voordat je lichaam (en geest) daar aan toe is, en in
ieder geval moeten jonge judoka goed worden begeleid worden als ze hun stappen
zetten op de judoweg. Zomaar een judopak aandoen en ze wat laten ravotten,
beantwoordt niet per se aan de doelen van judo en is ook niet per se heilzaam voor het
kind. Alleen als een evenwichtige ontwikkeling wordt nagestreefd, kan het kind
uiteindelijk judo tot een levensweg laten groeien. Dan is het geen
kinderspel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten