dinsdag 13 december 2011

Obi no kata 帯の形

Obi no kata? Wat is dát dan weer?

Hmmmm...
Elke keer als ik naar onze judo-avond ga, verheug ik me uiteraard op het judo wat ik ga beleven, maar we hebben erg weinig reishiki in het algemeen (bijna iedereen loopt zonder zori blootsvoets buiten de mat, en zo meer) en dat geldt ook voor de wijze waarop de obi/judobanden worden geknoopt. Er zijn nog een paar judoka die alleen een slappe judoband van de rol hebben, en die vóelen niet alleen beroerd, maar knópen ook beroerd.
Maar zelfs degenen met een stevige dikke obi, hebben het ding vaak ongeveer zó geknoopt:



O wee, dit ziet niet uit, en zit ook niet goed. Op de rug gekruist en van voren, nou ja... en dan te bedenken dat bovenstaand filmpje door een aikidoka is gemaakt met nota bene een prachtig traditioneel ongebleekt dogi! Tjsa, het aikido is ook niet alleen-zaligmakend. Toen ik mijn eerste stapjes in een aikido-dojo zette en voor de verandering weer eens een witte (ongebleekte) band omknoopte, kreeg ik meteen bewonderende reacties (!) toen ik mijn obi ongeveer zó knoopte:



Ongeveer zo. Want de kern van de zaak is: je wikkelt de obi helemaal rond, zodat er geen kruising op de rug is, én je steekt de uiteinden zoals in de video, dubbel tussen de band, en door de knoop onder de band. De variatie zit hem in waar je begint met wikkelen rond je buik, en hoeveel je dan nog moet draaien.

Ik heb deze mooie knoop óók moeten leren, maar toen ik hem eenmaal zo knoopte, wilde ik niet anders meer. Ik ben niet eens een type van zware randori of shiai, maar alleen al dáárvoor was deze manier de beste... hij gaat namelijk minder snel los. Veel beter dus voor judoka die niet na één minuut al bijna in hun blote bast willen judoën met een obi op de broekband.

O ja, en als je dan na de training je judogi en obi weer meeneemt naar huis... sommigen proppen het dan gewoon in de sporttas, maar ook dáárvoor is een betere manier. Nu moet ik toegeven dat ik dit niet exact zo doe:



...maar het lijkt er sterk op. Het punt is, ik heb een ruime tas en dus hoef ik het geheel niet met de obi vast te binden en zo mee te nemen. Maar ik vouw jas en broek wel ongeveer zo op als in de video.

Voor alles is een kata.
Alles wat 'scripted' is, is kata, weet je nog?
Obi no kata. 帯の形
Gi no kata. 着の形

Niet ongeordend en vrij als een 'randori' je band omknopen en je gi in je tas proppen...

3 opmerkingen:

  1. Anders dan men vaak wil doen geloven, IS er geen
    unieke historisch correcte manier om je band te knopen..... iedereen doet dat op zijn manier.
    Kijk maar eens naar de "oude meesters" uit Japan, bijna elke sensei knoopte de obi wel op zijn manier. Een zogenaamd "juiste" manier om je obi te knopen koppelen aan reishiki onder het mom dat alle andere methoden "fout" zijn is dan ook niet juist. Hetgeen weer NIET inhoudt dat ELKE manier waarop je een obi knoopt CORRECT is.
    Er zijn gewoon meerdere juiste mogelijkheden, maar niet alles is juist.

    Voor wat betreft het opvouwen van de gi: ons werd dit vroeger gewoon in de les geleerd... op de tatami.... na het einde van de les gi vouwen.
    Alleen gebeurde dat wél op een iets andere manier dan hier in de video wordt gedemonstreerd. Je ziet in de video ook, dat deze methode van vouwen zoals hier wordt gehanteerd aan 1 kant van de gi maar een heel klein randje overhoudt om te vouwen. Niet synchroon dus. Dat zul je een Japanner nooit zo zien doen. Daar gaat alles overzichtelijk en gelijkmatig met beide randen even groot. Er zijn meerdere videos te vinden op internet, en overal zijn verschillen te vinden in de kleine details.
    Ook hiervoor geldt, dat er nauwelijks 1 methode aan te wijzen is als de "enige historisch juiste".

    Eén ding is wel duidelijk: je gi na de training in je sporttas proppen (en tot 1 dag voor de volgende training erin laten zitten...) is in ieder geval NIET de juiste methode.

    Waar het om gaat is dat de gi en de obi met gepaste eerbied behandeld worden, en dat de hygiëne in het oog wordt gehouden.

    Overigens valt het mij tegen dat van de Pol niet meer belang hecht aan een goede opvolging van reishiki in zijn dojo. Dat had ik eigenlijk niet verwacht....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kijk, we komen de kern van kata. Meerdere manieren kunnen goed zijn, hehe.

    Helemaal mee eens overigens. Ik zeg ook niet dat ik exáct zo knoop en vouw, ik wijk er ook van af, als het maar met eerbied is, en praktisch klopt, en netjes/correct is. En dat is de eerste knoop beslist niet, de tweede zeker wel.

    Mijn gi op de mat vouwen? Ik probeer in de propvolle kleedkamer een plaatsje te vinden (als dat lukt) maar op de mat is dan de volgende groep bezig. En uiteraard meteen na de les de wasmachine in. Ook dat is reishiki: schoon gewassen, fris... helaas zegt mijn neus dat niet iedereen dat zo doet. Aargh!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als je spreekt over de kern van het kata dan is DIT mijn persoonlijke filosofie: de kata schrijft voor WAT uitgevoerd moet worden en in het WAT zit het HOE van dat WAT beschreven. De MANIER WAAROP (niet te verwarren met het HOE) is voor een ieder anders.

    WAT = welke technieken
    HOE = de inhoud van de techniek
    MANIER WAAROP = iemand persoonlijke stijl

    En dat laatste gaat dan om bijvoorbeeld snelheid, intensiteit, gedrevenheid.

    Mitesco, wat vindt jij van EMOTIE in een kata?
    Kan dat, moet dat? Wat is de rol van EMOTIE in in het judo in zijn algemeen eigenlijk?

    BeantwoordenVerwijderen